Adem Zaplluzha
I Cili Ende Nuk Është Nisur
Paramendo një stinë të re
Pa gjethe
Me trëndafil të venitur
Në dy vazo të metalta
Të rritej një lule e egër stepe
Shikoje në pasqyrë vetveten të etur
E të uritur
Se si në dy gjunjë shikon diellin
Kah t’i përvëlon trutë
E ti askund nuk gjen një hije shpëtimi
Nuk di si mund të duken çastet
E pritjes së shiut
I cili ende nuk është nisur
Nga vorbullat e dendura të mjegullave
Çfarë durimi mund të lind në vazo
Kurse trëndafili për mrekulli
Është në gjendje për ta kontrolluar
Frymëmarrjen tënde të shpeshtuar
Stërkalat e shiut sonte
Me qëllim vonohen për njëqind vjet
Pa gjethe
Me trëndafil të venitur
Në dy vazo të metalta
Të rritej një lule e egër stepe
Shikoje në pasqyrë vetveten të etur
E të uritur
Se si në dy gjunjë shikon diellin
Kah t’i përvëlon trutë
E ti askund nuk gjen një hije shpëtimi
Nuk di si mund të duken çastet
E pritjes së shiut
I cili ende nuk është nisur
Nga vorbullat e dendura të mjegullave
Çfarë durimi mund të lind në vazo
Kurse trëndafili për mrekulli
Është në gjendje për ta kontrolluar
Frymëmarrjen tënde të shpeshtuar
Stërkalat e shiut sonte
Me qëllim vonohen për njëqind vjet
Nga libri:Deri në baladën tjetër
Më shumë nga Adem Zaplluzha
- I Njohu Qeshjet Ironike
- Një Plumb Dredharak
- I Pamë Kufomat
- Bletët E Kaltra
- Qenkan Çuar Peshë Retë
- Ata S’Kishin Asgjë Përpos Shpirtit
- I Kishte Dehur Kapronjtë E Thinjur
- Digjeshin Gurtë E Ngulur Në Dhe
- Thonë Se Këto Lugje Të Verdha
- Por Gjithsesi Ishte Një Kohë Asnjanëse
- Një Stuhi E Uritur Pështillej
- Pashë Se Si Iu Nxinë Kokrrat E Syve
- Pastaj Të Marr Udhën E Kalasë
- I Shtrirë Në Parkun E Vjetër
- Një Trung Prej Mishi
- Poemë Për Vaçe Zelën
Komente 0