Asnjëherë nuk kuptuam
Se kush ishin ata që trokitën
Dhe pa u çelur portat
Ikën me sterrën
Ikën dhe kurrë më
Nuk u dukën në fshatin tonë

Dikush thotë se ishin njerëz
Me maska të zeza
Kurse të tjerët kokëfortësish pohojnë
Ishin fqinjët tanë
Me fytyra të ngjyrosura
Me bojë prej dheu

Ani që ishin të mbyllura portat
Druri i bungut plak
I njohu për mrekulli
Fytyrat e zeza
I njohu qeshjet ironike
Të skileve nga stepat e egra