Mos Eja Këtu, Vdekje!
Mizoritë rrufeshëm janë shfaqur para teje
Kanë goditur me gjithëçka që e kanë gjetur
Por këtu edhe vdekja bëhet e pavdekshme
E reja pas shkrumbi si bisqe ka shpërthyer
Mos eja këtu vdekje e di drejt nesh je nisur
Këta fëmijë në djepat me flatra kanë lindur
Me zemrēn e së nesërmes në dritën e diellit
Kthehu nga ke ardhur ne jemi të përjetshëm
Largohu prej këtu dorë e zezë e dhunshme
Dhimbjet janë bërë lule në zemra kanë çelur
Përtej kohës tënde kthehu hije e padukshme
Se këtu jetërat njerëzore janë rrezet diellore!
Kanë goditur me gjithëçka që e kanë gjetur
Por këtu edhe vdekja bëhet e pavdekshme
E reja pas shkrumbi si bisqe ka shpërthyer
Mos eja këtu vdekje e di drejt nesh je nisur
Këta fëmijë në djepat me flatra kanë lindur
Me zemrēn e së nesërmes në dritën e diellit
Kthehu nga ke ardhur ne jemi të përjetshëm
Largohu prej këtu dorë e zezë e dhunshme
Dhimbjet janë bërë lule në zemra kanë çelur
Përtej kohës tënde kthehu hije e padukshme
Se këtu jetërat njerëzore janë rrezet diellore!
Më shumë nga Sahit Osmani
- Gjuha Shqipe
- Nëse Vdes
- Është Koha Të Gjithë Të Jemi Bashkë
- Troket Gjakëmbël Faqeve Të Zemrës
- Kosova Në Marsin E 1999-Tës
- Mirësinë Që Ke Në Zemër Ta Çlirosh
- Dashuritë Me Besë I Ngrite
- Liria Më Zuri Në Rrugë
- Jam Ndryshimi...
- Gërshet Poetik
- Takim Me Diellin
- Ikin Dhe Nuk Kthehen
- A E Dëgjon...
- Sikur Të Ishe Robinson Kruzo
- Bukuria Shpirtërore
- Jam Me Vetminë
Komente 0