Në Tiranën tonë
Kryeqendër e shqiptarisë,
U mblodhën nga anekënd,
Për thirrjen e Lirisë.

Asaj lirie të kyçur
Në qelitë e Hagës,
Ku komandantët tanë
Ballë po i bëjnë baltës.

Me akuza të rreme,
Gatuar në Beograd,
Disa palo gjyqtarë
Trimat peng kanë marrë.

Prej pesë e kusur vitesh,
I mbajnë nëpër qeli,
Vetëm pse ata
Luftuan për liri.

Këta burokratë,
Prokurorë e gjyqtarë,
Duan të justifikojnë
Rrogat që kanë marrë.

Po si mund të mbahen
Kaq gjatë në paraburgim?
Kjo vërteton tezën:
Çdo gjë është montim!

Në sheshin Skënderbej,
Heroit tonë Kombëtar,
Vërshuan si lumë
Njerëzit anembanë.

Me flamuj në duar,
Dhe me zjarr në zemër,
Thirrën me gjithë shpirt:
Liria ka Emër!

Hashimi, Jakupi,
Rexhepi dhe Kadriu,
Veç emrin t’u përmendësh,
Frikën serbit iu shtiu.

Se nuk janë prej soji
Të rrjeteve socialë,
Por janë trima
Që serbit i dolën ballë.

Në fushë të betejës
Dhe të diplomacisë,
I treguan botës
Çmimin e Lirisë.

Prandaj patriotët,
Nga Evropa mbarë,
Erdhën dhe u mblodhën,
Mu bash, në Tiranë.

Iu përgjigjën thirrjes
Me forcë kushtrimi:
Ta dëgjojë Haga,
Parisi dhe Berlini.

“Liria ka Emër,
NATO - UÇK.
Kushdo që t’i ndajë,
Ato mbeten NJË!”