Kosovë, o Shqipëri e Epërme,
Që nga trungu amë të ndanë,
Fuqi të Mëdha, perandori,
Në tryeza ambasadorësh bënin tregti.

Fatet e popujve të vegjël,
Në copa hartash caktonin,
Ua jepnin si dhuratë të tjerëve,
Një botë të rreme krijonin.

Nuk mjaftonte lashtësia,
As kontributi historik;
Duhej që Shqipëria
Të pritej nga skajet me thikë.

Një shekull robëri,
Kosova nën Serbi,
Pa zë, pa të drejta,
Po kurrë nuk humbi shpresa.

Dhe ja, erdhi dita,
Kur vetë Fuqitë e Mëdha,
Korrigjuan padrejtësinë,
Kosovës i sollën lirinë.

Falë Rugovës, UÇK-së,
Dhe aleatëve ndërkombëtarë,
Kosova është e pavarur,
Një shtet vërtet krenar.