Tuj mendue për mêmën Shqypni…
Papritun m’kapi malli.
“Valë e radios, vinte ai za,”
Zemra m’gufon për s’gjalli…

Eh, si ishin ditët plot rini!
U mblidhshim tok n’nji tryezë.
Pse s’feston si dikur, moj Shqypni?
A ke mbetë n’harresë?

Edhe pse larg, i ke bijtë e tu,
Ti kurr s’do mbetesh e shkretë.
Se gjithmonë ke triumfu,
Dhe s’do humbësh për jetë.

Pra, n’Shqypni do jetoje,
Për shumë jetë e mot, liria.
Siç e shkroi edhe Fishta,
Në gjuhë t’vetën, rrnoftë Shqypnia!