Po largohem nga ky vend,
Se jetesës filli i humbi.
Shpresa vdiq pa lindur mirë,
Dhe papunësia keq na mundi.
Po largohem nga ky vend
Siç u shpërndanë dhe të tjerë.
Por ta dini sa më dhëmb,
Ndoshta gjumi s'do më zerë.
Për asgjë nuk do kthej kokën
Se nuk lashë pasurinë,
Për gurët e sokakut mall do kem,
Edhe për plloçat e avllinë.
Po largohem si e dëbuar
Kush do donte të braktisë
Vendin që i dha emrin
Ku ka kujtimet e Fëmijërisë.
Po largohem përgjithmonë
Por me shpirt këtu ngujuar,
Zemra e shpirti do rrënkojë
Përgjithjetën do jetoj si i huaj.
Po largohem si shqiponjë
Larg ta ndërtoj folenë,
Atje ku nuk ta shkatërrojnë.
Zogjtë e mi të kenë ku të flenë.