Në këtë natë të ftoftë
qetësia mbretëron,
qëndroj pranë dritares,
si bie shi shikoj.

Është mahnitëse çfarë melodie,
çfarë koncerti zemra më dëgjon,
qielli mbushet me re,
lumi nis e vërshon.

Poshtë kupës së zezë të reve,
vetëm Ylli Polar derdh shkëlqim,
rrezet e tij bien pingul,
treten thellë në syrin tim.

Ngadalë një pikë loti,
mbi faqe më rrëshqiti,
kur po e shikoja yllin,
që për mua shndriti.

Dhe një tjetër lot pa dashje,
më doli, por nuk e di ku treti,
bashkë me pika të shiut,
rrugën për në lumë gjeti.